Jessica Vos aan het woord

Werk aan de winkel

Het is november 2020, ik kwam voor het eerst voor hen en ze stonden al klaar, Anniek en haar grote bruine merrie Faleida, die me met haar grote bruine ogen, schichtig aankeek. Anniek had Faleida nog niet zo lang en dit was de eerste keer dat ze bekapt zou worden. We wisten toen nog niet hoe ze dat zou vinden, maar daar kwamen we snel achter. Alles behalve tof en omdat te laten merken was ze niet bang om haar tanden te gebruiken of een been terloops eens mijn kant op te laten gaan. Haar hoeven waren plat, gespleten, ze had rotstraal en behoorlijk wat kneuzingen. Werk aan de winkel dus, zowel voor Anniek als voor mij!

Sceptisch tegenover Parelli

Anniek ging met Faleida aan de slag volgens de Parelli methode, en hoewel ik, eerlijkheidshalve, moet bekennen, niet zo’n fan ben van maniertjes en methodes, heeft Anniek het tegendeel bewezen. De grote bruine merrie veranderde van schichtige, met bekappen gefrustreerd, paard naar een gevoelig, zachte paard. Mijn werk werd makkelijker gemaakt maar vooral ook veiliger. Haar been wilde ze af en toe nog wel gebruiken maar een mening mogen we tenslotte allemaal hebben.

De grote omslag

Het werk aan de hoeven leverde langzaam vooruitgang, ergens liepen we nog tegenaan. De grote omslag kwam in 2021 toen Faleida naar een prachtig nieuw plekje mocht verhuizen. Na de verhuizing hebben we het voermanagement onder de loep genomen en daar wat aanpassingen in gedaan. Dat was het laatste zetje wat we nodig hadden! Je zag haar hoeven enorme stappen vooruit maken!

Het is nu januari 2022, de rust op de nieuwe plek doet Faleida goed, ze is nog relaxter met bekappen. We hebben zelfs al momenten dat ze helemaal lost staat en op goede dagen komt zelfs dat ene achterbeen niet mijn kant op. We hebben qua hoeven nog een paar kleine hobbels te gaan maar ik ben er van overtuigd dat we die dit jaar ook nog kunnen aanpakken.

Heel fijn om zo met paard én eigenaar te kunnen werken aan een gezonder paard, zowel mentaal als fysiek!